Jarosław Viking Olszewski

Jarosław Viking Olszewski — malarstwo

25.04.2016 r.

Poniedziałkowy wieczór ostatniego tygodnia kwietnia 2016 roku w Galerii ZPAP w Gdańsku rozpoczął niezwykłą ekspozycję pod tytułem "Ktoś". Oficjalnego otwarcia wystawy twórczości Jarosława Vikinga Olszewskiego dokonała wiceprezes Ida Łotocka-Huelle. Zgromadzeni goście nie kryli fascynacji pracami prezentowanymi na wystawie.

Cykl wykonanych akwarelą, tuszem i ołówkiem prac przyciąga koncepcyjną siłą, odniesieniami do intelektu człowieka, mądrości natury, głęboką analizą człowieczeństwa. Rzeczywiście, jak uprzedzał autor, nie można po prostu spojrzeć na prace i zachwycić się nimi bądź pozostać obojętnym - przedstawienia Jarosława Vikinga Olszewskiego motywują do zgłębiania twórczych decyzji - multiplikacji, subtelnych rozwiązań tonalnych, wypracowanych i perfekcyjnych kompozycji, które na długo pozostają w pamięci zachęcając do refleksji. Kontemplacja wystawy "Ktoś" to hipnotyczne wręcz doświadczenie. Naprawdę warto odwiedzić galerię. Serdecznie zapraszamy. Wystawa potrwa do 25 maja br.

KTOś

Jednostka, każdy…
Człowiek jest „kimś” a nie „czymś” i decyduje o tym jego tożsamość. Tożsamość oznacza niepowtarzalność i wynika z godności, która przysługuje każdemu człowiekowi. Osoba kształtująca swoją tożsamość jest istota wolną mającą prawo do twórczego rozwoju. Tożsamość nie jest czymś danym i trwałym – jest wyzwaniem, które podejmuje człowiek świadomy aby odnaleźć i ukształtować siebie. Pomimo, że wolny człowiek sam stanowi o sobie, to podlega temu co dzieje się we wspólnocie, w życiu społecznym.

Ktoś - jako centralny bohater prac malarskich Jarosława Olszewskiego to istota kształtowana przez ingerencję różnorakich czynników zewnętrznych w indywidualne życie jednostki. Niepewność - obecna w życiu osobistym jak i zbiorowym ma przede wszystkim źródło w podważaniu wartości, braku bezpieczeństwa, wzajemnego szacunku, szybkim dewaluowaniu nabytych wcześniej kwalifikacji, niepewności stosunku pracy, powierzchowności życia, deklaracji na krótką metę, unikania głębokich relacji międzyludzkich. Bezradność, osamotnienie, stres, stałe manipulowanie człowiekiem, dominacja we współczesności materii nad duchem odziera człowieka z jego tożsamości.